نکاتی درمورد طراحی وب.
در محاسبه، یک برنامه وب یا برنامه وب یک برنامه کامپیوتری مشتری-سرور است که مشتری (از جمله رابط کاربر و منطق سمت سرویس گیرنده) در مرورگر وب اجرا می شود. برنامه های کاربردی وب معمولی عبارتند از وب پست، خرده فروشی آنلاین و حراج آنلاین.
تمایز کلی بین یک صفحه وب پویا هر نوع و یک "برنامه وب" مشخص نیست. وب سایت هایی که احتمالا به عنوان "برنامه های کاربردی وب" نامیده می شوند، آنهایی هستند که دارای قابلیت های مشابه به یک برنامه کاربردی نرم افزار و یا یک برنامه تلفن همراه هستند. HTML5 پشتیبانی از زبان صریح برای ایجاد برنامه هایی که به عنوان صفحات وب بارگذاری می شوند، ارائه می شود، اما می تواند داده ها را به صورت محلی ذخیره کند و در حالی که آفلاین عمل می کند.
برنامه های تک صفحه بیشتر کاربردی هستند، زیرا پارادایم های معمول وب را برای حرکت بین صفحات متمایز با URL های مختلف رد می کنند. چارچوب صفحه تنها ممکن است برای سرعت بخشیدن به توسعه چنین برنامه وب برای یک پلت فرم تلفن همراه استفاده شود.
برنامه وب موبایل
اطلاعات بیشتر: چارچوب برنامه کاربردی مبتنی بر وب چندگانه
هنگام ساخت یک برنامه وب چندین راه برای هدف قرار دادن دستگاه های تلفن همراه وجود دارد:
طراحی وب پاسخگو میتواند برای ایجاد یک برنامه وب استفاده شود - چه یک وب سایت معمولی یا یک صفحه یک صفحه قابل مشاهده در صفحههای کوچک و با صفحههای لمسی خوب کار میکند.
برنامه های کاربردی وب پیشرفته برنامه های کاربردی وب هستند که مانند صفحات وب یا وب سایت های منظم بارگذاری می شوند اما می توانند کارایی کاربر مانند کار آفلاین، اعلان های فشار و دسترسی به سخت افزار دستگاه را به طور معمول فقط برای برنامه های تلفن همراه بفرستند.
برنامه های بومی یا "برنامه های تلفن همراه" به طور مستقیم بر روی یک دستگاه تلفن همراه اجرا می شوند، درست همانطور که برنامه نرم افزاری معمولی به طور مستقیم بر روی رایانه رومیزی، بدون یک مرورگر وب (و به طور بالقوه بدون نیاز به اتصال به اینترنت) اجرا می شود این ها معمولا در جاوا (برای دستگاه های آندروید) یا Objective-C یا Swift (برای دستگاه های iOS) نوشته می شوند. به تازگی، چارچوب اجازه توسعه برنامه های بومی برای همه سیستم عامل ها را با استفاده از زبان های غیر از هر زبان استاندارد محلی می دهد.
برنامه های ترکیبی یک وب سایت تلفن همراه را درون یک برنامه بومی جاسازی می کند، احتمالا با استفاده از یک چارچوب ترکیبی. این اجازه می دهد توسعه با استفاده از تکنولوژی های وب (و احتمالا به طور مستقیم کپی کردن کد از یک وب سایت تلفن همراه موجود) و همچنین حفظ مزایای خاص برنامه های بومی (به عنوان مثال دسترسی مستقیم به سخت افزار دستگاه، عملیات آفلاین، قابلیت مشاهده فروشگاه).
تاریخچه
در مدلهای قبلی محاسباتی مانند client-server، بار پردازش برای برنامه بین کد در سرور و کد نصب شده در هر مشتری به صورت محلی به اشتراک گذاشته شد. به عبارت دیگر، یک برنامه کاربردی دارای برنامه شخصی خود از قبل ساخته شده بود که به عنوان رابط کاربری آن عمل کرد و مجبور بود به طور جداگانه بر روی هر کامپیوتر شخصی کاربر نصب شود. ارتقاء به کد سمت سرور از برنامه معمولا نیاز به ارتقاء به کد سمت سرویس گیرنده نصب شده در هر ایستگاه کاری کاربر، اضافه کردن به هزینه پشتیبانی و کاهش بهره وری. علاوه بر این، هر دو قسمت سرویس گیرنده و سرور از برنامه معمولا به سختی به معماری کامپیوتر و سیستم عامل خاص متصل می شوند و انتقال آنها به دیگران اغلب برای همه اما بزرگترین برنامه های کاربردی گران تمام می شود. (در حال حاضر، برنامه های بومی برای دستگاه های تلفن همراه نیز توسط برخی یا همه مسائل پیشنهادی مشغول به کار هستند.)
در مقابل، برنامه های وب با استفاده از اسناد وب نوشته شده در فرمت استاندارد مانند HTML و جاوا اسکریپت، که توسط انواع مرورگرهای وب پشتیبانی می شوند. برنامه های کاربردی وب را می توان به عنوان یک نوع خاص از نرم افزار سرویس گیرنده سرویس گیرنده که در هنگام بازدید از صفحه وب مرتبط با نرم افزار client به دستگاه مشتری بارگیری می شود، با استفاده از روش های استاندارد مانند HTTP، مورد توجه قرار می دهد. هر بار که صفحه وب بازدید می شود، ممکن است به روز رسانی نرم افزارهای وب مشتریان رخ دهد. در طول جلسه، مرورگر وب صفحات را تفسیر و نمایش می دهد و به عنوان مشتری جهانی برای هر برنامه وب عمل می کند.
در روزهای اولیه وب، هر صفحه وب شخصی به مشتری به عنوان یک سند استاتیک تحویل داده شد، اما دنباله ای از صفحات هنوز می تواند یک تجربه تعاملی را فراهم کند، زیرا ورودی کاربر از طریق عناصر فرم وب که در نشانه گذاری صفحه قرار گرفته اند، بازگشته است. با این حال، هر تغییر قابل ملاحظه ای در صفحه وب یک سفر دور به سرور را برای بازنویسی کل صفحه مورد نیاز است.
در سال 1995 Netscape یک زبان برنامه نویسی با نام مشتری را به نام جاوااسکریپت معرفی کرد که برنامه نویسان اجازه می دهد تا برخی از عناصر پویا را به رابط کاربری اضافه کنند که در سمت مشتری اجرا می شود. بنابراین، به جای ارسال داده ها به سرور به منظور ایجاد کل صفحه وب، اسکریپت های جاسازی شده از صفحه دانلود می تواند انجام وظایف مختلف مانند اعتبار ورودی و یا نمایش / پنهان کردن بخش های صفحه انجام دهد.
در سال 1996، Macromedia Flash را معرفی کرد، یک پخش کننده انیمیشن متحرک است که می تواند به مرورگرها اضافه شود به عنوان یک افزونه برای جاسازی انیمیشن ها در صفحات وب. این اجازه استفاده از یک زبان اسکریپتی را برای برنامه نویسی در سمت سرویس گیرنده بدون نیاز به برقراری ارتباط با سرور را فراهم کرد.
در سال 1999، مفهوم "وب برنامه" در دهه هفتاد معرفی شدزبان جاوا در ویژوال سرولت 2.2. [2.1؟]. [1] [2] در آن زمان، هر دو جاوا اسکریپت و XML در حال حاضر توسعه یافته بود، اما آژاکس تا به حال هنوز ساخته نشده است و شیء XMLHttpRequest اخیرا در اینترنت اکسپلورر 5 به عنوان یک شیء اکتیو ایکس معرفی شده است. [3]
در سال 2005 اصطلاح آژاکس طراحی شده بود و برنامه های کاربردی مانند جیمیل هم باعث شد که طرف های مشتری بیشتر و بیشتر تعاملی ایجاد کنند. یک اسکریپت صفحه وب قادر به تماس با سرور برای ذخیره / بازیابی اطلاعات بدون دانلود کل صفحه وب است.
در سال 2011، HTML5 نهایی شد، که قابلیت های گرافیکی و چندرسانه ای را بدون نیاز به پلاگین های جانبی client فراهم می کند. HTML5 همچنین محتوای معنایی اسناد را غنی کرد. API ها و مدل اشیاء سند (DOM) دیگر بعد از ذهن نیستند، بلکه جزء اساسی از مشخصات HTML5 هستند. API WebGL راه را برای گرافیک پیشرفته 3D بر اساس HTML5 canvas و زبان جاوا اسکریپت مسطح کرده است. این ها در ایجاد برنامه های واقعا مستقل و مستقل مرورگر مستقل و مستقل اهمیت زیادی دارند.
