تفاوت بین یک صفحه وب استاتیک و یک صفحه وب پویا چیست؟
در ساده ترین حالت، صفحات وب استاتیک با محتویاتی هستند که نمی توانند بدون یک توسعه دهنده ویرایش شوند و کد اصلی آن را تغییر دهند، در حالی که صفحات وب دینامیکی می توانند محتوای متفاوتی از همان کد منبع نمایش داده شوند. هنگامی که به استفاده از صفحات استاتیک یا پویا برای بخش هایی از وب سایت شرکت شما می آید، داشتن کد پیشرفته ترین در هر یک از صفحات شما مهم نیست. مهم است که هدف هر صفحه برای وب سایت شما کار می کند. صفحات وب استاتیک صفحات وب استاتیک هر زمان که هر کسی از آن بازدید می کند، دقیقا همان اطلاعات را نمایش می دهد. صفحات وب استاتیک نیازی به ساده کردن متن ساده نیستند. آنها می توانند طراحی دقیق چند رسانه ای و حتی فیلم ها را ارائه دهند. با این حال، هر بازدید کننده به آن صفحه با همان متن، طراحی چند رسانه ای یا ویدئو هر بار که وی از صفحه بازدید می کند، منتظر بماند تا کد اصلی آن صفحه را تغییر دهید.
صفحات وب پویا صفحات وب پویا قادر به تولید محتوای متفاوت برای بازدیدکنندگان مختلف از یک فایل کد منبع هستند. وب سایت می تواند مطالب مختلفی را براساس آنچه که سیستم عامل یا مرورگر بازدید کننده از آن استفاده می کند نمایش دهد، چه اینکه از رایانه یا دستگاه تلفن همراه استفاده می کند یا حتی منبعی که بازدیدکننده را به آن اشاره کرد. یک صفحه وب پویا لزوما بهتر از یک صفحه وب استاتیک نیست. این دو به سادگی به اهداف مختلف اهدا می شود.
صفحه دینامیک استفاده از صفحات دینامیکی می تواند به اهداف مختلفی خدمت کند. به عنوان مثال، وب سایت هایی که توسط سیستم های مدیریت محتوا اجرا می شوند، اجازه می دهد یک فایل کد منبع تک برای بارگیری محتوا از بسیاری از صفحات مختلف ممکن است. سازندگان محتوا از یک صفحه دروازه برای ارسال مطالب برای صفحات جدید به پایگاه داده CMS استفاده می کنند. صفحه پویا می تواند مواد را برای هر صفحه ای در پایگاه داده بارگذاری کند، بر اساس پارامترهای URL که بازدید کننده از صفحه درخواست می کند. صفحات دینامیکی نیز به کاربران اجازه ورود به وبسایتها برای مشاهده محتوای شخصی شده را می دهند.
توسعه دهندگان Static vs. Dynamic Creation عموما صفحات استاتیک را با HTML ایجاد می کنند اما برای ایجاد صفحات پویا از زبان هایی مانند PHP، Javascript یا Actionscript استفاده می کنند. آنها همچنین می توانند برای صفحات پویا چارچوبی مانند Ruby on Rails، Django یا Flex را استفاده کنند. زبانهای پویا و چارچوبها همچنین دارای ظرفیت فنی برای ایجاد محتوای صفحه وب است. با این وجود، انجام این کار کد منبع را ایجاد می کند که برای هدفش غیرممکن است، در حالیکه برای نگهداری سخت تر است.
