آدرس IP چیست؟
یک آدرس پروتکل اینترنت (آدرس IP) یک برچسب عددی اختصاص داده شده به هر دستگاه متصل به شبکه کامپیوتری است که از پروتکل اینترنت برای ارتباط استفاده می کند. یک آدرس IP در دو عمل اصلی انجام می شود: شناسایی میزبان یا شبکه و آدرس محل.
یک آدرس IP در دو عمل اصلی انجام می شود. این میزبان یا به طور خاص رابط شبکه آن را شناسایی می کند و محل میزبان در شبکه را فراهم می کند و بنابراین قابلیت ایجاد مسیر به آن میزبان. نقش آن مشخص شده است به شرح زیر است: "یک نام نشان می دهد که ما چه می خواهیم. یک آدرس نشان می دهد که در آن است. یک مسیر نشان می دهد چگونه به آنجا برود." هدر هر یک از بسته IP شامل آدرس IP میزبان فرستنده، و میزبان مقصد.
پروتکل اینترنت پروتکل 4 (IPv4) یک آدرس IP را به عنوان یک شماره 32 بیتی تعریف می کند. با این حال، به دلیل رشد اینترنت و کاهش آدرسهای IPv4 موجود، یک نسخه جدید از IP (IPv6) با استفاده از 128 بیت برای آدرس آی پی، در سال 1995 توسعه یافت و در دسامبر 1998 استاندارد شد. در ژوئیه 2017، تعریف نهایی پروتکل منتشر شد. استقرار IPv6 از اواسط سال 2000 آغاز شده است.
امروزه این دو نسخه پروتکل اینترنت در حال استفاده همزمان هستند. در میان سایر تغییرات فنی، هر نسخه فرمت آدرس های مختلف را تعیین می کند. به دلیل شیوع تاریخی IPv4، آدرس عمومی IP معمولی هنوز هم به آدرس های تعریف شده توسط IPv4 اشاره دارد. شکاف در توالی نسخه بین IPv4 و IPv6 ناشی از تخصیص نسخه 5 به پروتکل پروتکل اینترنت پروتکل تجربی در سال 1979 است، که با این حال هرگز به عنوان IPv5 اشاره نشده است.
آدرس IP معمولا نوشته شده و نمایش داده می شود در عبارات قابل خواندن انسان مانند 172.16.254.1 در IPv4 و 2001: db8: 0: 1234: 0: 567: 8: 1 در IPv6. اندازه پیشوند مسیریابی آدرس در علامت CIDR توسط پسوند آدرس با تعداد بیت های قابل توجه، مانند 192.168.1.15/24 تعیین می شود، که معادل ماسک زیرشبکه تاریخی استفاده شده 255.255.255.0 است.
فضای آدرس IP در سراسر جهان توسط اداره شماره های اختصاص داده شده اینترنت (IANA) و توسط پنج ثبت کننده های منطقه ای اینترنتی (RIR) مسئول در مناطق تعیین شده خود برای اختصاص دادن به کاربران نهایی و ثبت های اینترنتی اینترنتی مانند ارائه دهندگان خدمات اینترنت مدیریت می شود. آدرس IPv4 توسط IANA به RIR ها در بلوک های تقریبا 16.8 میلیون آدرس هر یک توزیع شده است. هر سرپرست ISP یا شبکه خصوصی، یک آدرس IP را به هر دستگاهی متصل به شبکه آن اختصاص می دهد. چنین تخصیصاتی ممکن است بسته به نرم افزار و شیوه های آن بر پایه ثابت یا دائمی یا پویا باشد.
